Antigua y Pacaya

Inmiddels is de eerste week al weer bijna verstreken en we hebben al super veel gedaan.

Woensdag
Na het laatste verslag zijn we die middag naar een Handycraft mercado geweest in Guatemala City waar we verblijven. Daar zie je allemaal nakomelingen van de Maya`s die spulletjes verkopen zoals sjaaltjes, slofjes, kettingen armbadjes etc. Erg leuk om te zien maar nog erg duur omdat het in de stad is. Daarna zijn we naar Zoologico la Aurora geweest. Een dierentuin midden in de stad. Erg leuk om te zien en maar 22 Quetzales per persoon oftewel 2 euro 20. Om 5 uur zijn we opgehaald en hebben we Diego en zijn familie onmtoet. Hij heeft twee dochters Laura en Juliana. Aardige mensen die alles voor ons willen doen. Die avond hebben we een hapje gegeten in een Mall in de stad omdat de dochter van de broer van Diego jarig wes. Ze heet Monica.

Donderdag
Zijn we naar Antigua gebracht. Diego en zijn broer (+vrouw en dochter) zijn eerst met ons mee gegaan. Antigua is de voormalig hoofdstad van Guatemala opgericht in 1543 (jaja een beetje geschiedenisles, we blijven leerkrachten ) In 1773 is de stad verwoest door een aardbeving. Langzaam is het weer herbouwd met het behoud van karakteristieke eigenschappen. Alle wegen zijn er nog van klinkers en de stad heeft prachtige kerken. Sommige van deze kerken zijn opgeknapt na de aardbeving en andere zijn compleet geruineerd waardoor er prachtige ruines zijn om te bezichtigen. We hebben er twee dagen gelogeerd in Hostel Santa Lucia. Een eenvoudig maar netjes hostel midden in Antigua. In de stad is het overdag druk. er rijden veel Tuctucs waarvan wij natuurlijk eentje moesten proberen. Voor 15 Quetzales scheur je van de ene naar de andere kant van de stad. Ook hebben we de Cerro de la Cruz beklommen. Een berg waarop een kruis staat met een prachtig uitzicht over de stad. We zijn weer opgehaald door Diego na drie dagen. Moe maar voldaan vielen we in slaap want de volgende morgen moesten we goed uitgerust zijn.

Zondag
Vandaag hebben we voor het eerst in ons leven een vulkaan beklommen. El Pacaya van 2600 meter hoog!! Samen met Diego en zijn dochten Laura zijn we er naar toe gereden. Tas op de rug, camera mee en klimmen maar. In het begin was het best te doen maar de tocht werd steeds zwaarder. Het laatste stuk was ontzettend stijl en ik was in staat de moed op te geven. Ik blijf hier zitten en haal me op de terugweg maar weer op. Het laatste stuk was enorm stijl en de ondergrond zijn losse stukjes opgedroogde lava dus je gleed steeds naar beneden. Hijgend, zwetend en doodsbang kwamen we boven aan (José was niet bang) en het uitzicht was fantastisch. Je kon gewoon in de krater kijken van de vulkaan. Boven op de top hebben we een poos genoten van het uitzicht en toen kon de reis terug weer beginnen. In het begin leek het heel erg eng maar dat werd steeds beter. We kregen er zelfs lol in. Wolken stof vlogen om ons heen en je gleed complete stukken naar beneden. Zo nu en dan even de schoenen legen die vol stenen zaten en dan weer verder. Maar ook hier werd het laatste stuk weer zwaar. Diego begon namelijk naar beneden te joggen/rennen en Laura en josé volgden hem. Ik heb het een hele poos vol kondenh houden maar het laatste stuk heb ik het gehouden bij wandelen. hihiiiii....
Compleet verzuurd zijn we terug gereden waarna we thuis even lekker hebben gechilled. We hebben de bustickets getregeld voor de volgende dag en zijn aan het einde van de middag op bezoek gegaan bij Alfredo. Hij zou eigenlijk met ons mee de vulkaan beklimmen maar had een berafenis. Deze 80 jarige man heeft alle vulkanen van Guatemale beklommen. Officieel zijn dat er 56. Bij hem thuis hebben we een kopje koffie gedronken en heeft hij ons foto´s laten zien van een vulkaan die uitbarst. Hij heeft de foto´s zelf gemaakt en het was van de vulkaan die wij hadden beklommen. Helaas hadden we de camera niet mee want zijn huis was net een museum. Overal stonden gasmaskers, beelden van Jezus, schilderijen, foto´s, wapens schilden etc. Ongelooflijk. Als ik daar ´s avonds alleen zou moeten lopen scheet ik hem bagger. Vreselijk om zo te wonen maar bereinteressant om eens te bekijken. Rond half 9 zijn we naar huis gegaan en weer op bed gestort want ook de volgende dag moesten we vroeg op.

En dat zijn we vandaag. We zijn vandaag naar Panajachel gereden. Ik wilde heel erg graag eens met een chicken bus rijden. Zo´n enorme bus waarbij ze allemaal tassen op het dak gooien, veel te veel mensen in een bus proppen maar erg goedkoop is. Om half 8 bracht Diego ons bij het busstation. Daar werd ons verteld dat de bus niet kwam want deze was onderweg gekanteld!!!! Dus moesten we in een ander busje waardoor we 2 keer moesten overstappen. Geen probleem. José en Tineke gaan wel voorin zitten. Tas op het dag en rijden maar!!! In de stad was het hardstikke druk en de bus propt en wringt zich overal tussendoor. Ze stoppen op elke hoek van de straat en gillen de bestemming naar de mensen die staan te wachten. Hoe langer we reden, hoe drukker het werd en des te meer mensen er in de bus werden gepropt. Naast ons op een tweepersoonsbankje kwam gezellig nog een vrouw voorin zitten. Proppen geblazen. We vlogen met 100km per uur door de bochten in de bergen en onderweg kwamen we een bus tegen waarvan de as er volledig onder vandaan was gevallen. Even later lag er een chickenbus gekapzeist in de bocht van de bergen. Ik heb doodsangsten uitgestaan!!!Tegen de chauffeur gezegd dat hij even despacio moest doen en was heeeeeel erg blij toen mijn voeten de grond weer raakten in Panajachel. Deze 3,5 uur durende rot heeft ons maar 62 Quetzales gekost dus dat was een heel groot voordeel. In Panajachel hebben we ons hostel opgezocht. Het ligt vlak bij het water (Lago de Atitlan)Een leuk hostel waar we dus nu even kunnen internetten. We hebben het stadje al wat verkend en gaan morgen als het goed is een boottocht doen.

Lieve mensen. Bedankt voor jullie vorige berichtjes en wij houden jullie op de hoogte. Groetjes vanuit Panajachel aan Lago de Atitlan van Tineke en José!!!!